Aktualności

Zaproszenie

Drukuj

Szczegóły: Opublikowano: wtorek, 09 październik 2018 17:32; Agnieszka Gryta

Zaproszenie 12.10.2018r. 800x600

Zapraszamy na Sportowy Piknik Rodzinny

Drukuj

Szczegóły: Opublikowano: wtorek, 09 październik 2018 17:05; Organizatorzy

                              Organizator: UKS TROPS
              Termin: 13 października 2018 (sobota)
Miejsce: Publiczna Szkoła Podstawowa w Bystrzycy Starej
Boiska lub sala gimnastyczna (w zależności od pogody)
                             Czas Trwania: godz. 11⁰⁰ - 14⁰⁰
Zapraszamy wszystkich małych i dużych uczniów naszej szkoły wraz z rodzicami na
                             SPORTOWY PIKNIK RODZINNY
W programie pikniku:
- mecze piłki nożnej dzieci vs rodzice
- gry i zabawy na wesoło
- wyścig gąsiennic
- gry i zabawy zręcznościowe
- tenis ziemny
- podstawy gry w golfa
Ponadto:
- nauczymy się zasad pierwszej pomocy przedmedycznej
- poznamy tajniki żonglowania
- nauczymy sie bandażowania (weź ze sobą ulubionego misia lub inną dużą maskotkę, która posłuży Ci do nauki bandażowania
Zapraszamy także do kącika malarskiego, a w nim malowanie twarzy, kreowanie zwierzątek, kwiatów z balonów itp.

ZAPRASZAMY!!!

Zebranie z Rodzicami

Drukuj

Szczegóły: Opublikowano: piątek, 14 wrzesień 2018 11:19; Administrator

Serdecznie zapraszamy na zebranie z Rodzicami,
które odbędzie się 18 września 2018 r. o godz. 16:30

Rozpoczęcie Roku Szkolnego z Inką

Drukuj

Szczegóły: Opublikowano: środa, 29 sierpień 2018 21:27; Administrator

Zapraszamy na Uroczyste Rozpoczęcie Roku Szkolnego 2018/2019

w Publicznej Szkole Podstawowej w Bystrzycy Starej

dnia 3 września (poniedziałek) 2018 r.

Plan dnia:
godz. 8:00 - Msza Święta w Kościele NMP Królowej Polski w Bystrzycy Starej,

godz. 9:00 klasy 0 – VI - spotkanie z dyrektorem szkoły i nauczycielami w sali gimnastycznej,

godz. 9:00 klasy VII, VIII i III gimnazjum - spotkanie z wicedyrektorem i nauczycielami
w stołówce szkolnej,

godz. 9:45 - spotkanie z wychowawcami w klasach.

***********

Rozpoczynamy rok szkolny z Danutą Siedzikówną Inką – łączniczką i sanitariuszką 5 Wileńskiej Brygady AK, żołnierzem niezłomnym

Inka 1 września1939 r. rozpoczęła się II wojna światowa. Agresja niemiecka i niedługo później również sowiecka zmieniły życie kilkudziesięciu milionów obywateli II Rzeczpospolitej. Wojna stała się udziałem kolejnego pokolenia Polaków, którym przyszło się zmierzyć z wielkimi wyzwaniami, dramatami i wyborami. W normalnych warunkach uznalibyśmy je za zbyt trudne dla młodych ludzi. Jednak dziesiątki tysięcy z nich zdało egzamin, przed którym postawiło ich życie.

Do takich osób niewątpliwie należała Danuta Siedzikówna, córka leśniczego Wacława Siedzika i Eugenii z domu Tymińskiej. Urodziła się ona 3 września dokładnie 90 lat temu. Rodzina Siedzików mieszkała w Olchówku koło Narewki. Bardzo ważną rolę w ich domu ogrywały tradycje patriotyczne. Pierwszym bolesnym doświadczeniem wojennym były represje sowieckie. W 1940 r. Wacław Siedzik został wywieziony przez Sowietów do łagru i skazany na katorżniczą pracę w kopalni . Stamtąd przedostał się do nowo formowanej armii Władysława Andersa. Zmarł 6 czerwca 1943 r. w Teheranie.

Matka Danuty zaangażowała się we współpracę z Armią Krajową, a w listopadzie 1942 r. została aresztowana przez Gestapo, przeszła bardzo ciężkie śledztwo. We wrześniu 1943 r. została rozstrzelana.

W grudniu 1943 r. Danuta razem z siostrą Wiesławą wstąpiły do Armii Krajowej i odbyły szkolenie medyczne. Działały w siatce konspiracyjnej AK. Po przejściu frontu od października 1944 r. pracowała jako kancelistka w nadleśnictwie Hajnówka.

Wyparcie wojsk niemieckich z Polski nie oznaczało odzyskania niepodległości. Zmierzając do stworzenia na tym terenie państwa o nowym ustroju, Sowieci przystąpili do unicestwiania ludzi niezgadzających się z nowym porządkiem. Kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy podziemia pozostało w konspiracji, zachowując gotowość bojową. Nie mogli pogodzić się z samowolą i bezkarnością Rosjan stacjonujących w Polsce, nie uznawali władzy marionetkowego rządu komunistycznego. Wierzyli, że nadal jest szansa na odzyskanie suwerenności. Na pewno wierzyła w to Danuta Siedzikówna, która przybrała wówczas pseudonim „Inka” i walczyła o wolną Polskę. Od wiosny 1946 r. służyła w szwadronie 5. Wileńskiej Brygady AK jako łączniczka i sanitariuszka. W lipcu została aresztowana i umieszczona w pawilonie V więzienia w Gdańsku jako więzień specjalny.

Ince zarzucono członkostwo w nielegalnej organizacji, posiadanie broni, udział w napadach na funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej i Urzędu Bezpieczeństwa. Danuta Siedzikówna została skazana na śmierć 3 sierpnia 1946 r. przez Wojskowy Sąd Rejonowy. Jej obrońca wystąpił do prezydenta Bolesława Bieruta z prośbą o łaskę, jednak ten odpowiedział odmownie. W grypsie do krewnych, krótko przed śmiercią, Inka napisała: Jest mi smutno, że muszę umierać. Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się, jak trzeba.^.

Wyrok został wykonany 28 sierpnia 1946 r. Danuta Siedzikówna została zastrzelona wraz z Feliksem Selmanowiczem ps. Zagończyk. Miała wówczas niespełna 18 lat.

Według relacji przymusowego świadka egzekucji, ks. Mariana Prusaka, ostatnie słowa Inki brzmiały: Niech żyje Polska!

Jej postawa, wierność ideałom i wartościom, umiłowanie Ojczyzny może być dla nas, młodych, wzorem do naśladowania.